امید

به گزارش امیدنامه ،دکتر مجید سرسنگی ، مشاور رئیس و مدیرکل وقت روابط عمومی دانشگاه تهران در زمان دکتر محمدرضا عارف در گفت‌وگویی که متن آن را روزنامه شرق منتشر کرده است در واکنش به طرح موضوعاتی در هفته‌های اخیر درباره تدریس دکتر سروش و دکتر طباطبایی در دانشگاه تهران و نیز فعالیت انجمن اسلامی دانشجویان در آن زمان  و همینطور سخنرانی سید محمد خاتمی در دانشگاه تهران گفت: مطمئنا طرح موضوعات اینچنینی در فضای رسانه‌ای کشور بدون ارایه مستندات کافی نوعی بی اخلاقی و وارونه جلوه دادن واقعیت است.

وی در ادامه افزود: متاسفانه بخش عمده‌ای از نهاد سیاست در ایران زنگار زده شده و ماهیت آن از درون با چالش‌های بسیاری روبرو است. بسیار دیده شده که سیاستمداری شعار خدمت به نظام و مردم و ارادت به دین و ولایت می دهد، اما زمان عمل که می شود هر رفتاری را برای خدشه وارد کردن به رقیب جایز می داند. متاسفم که امروز و بعد از چهل سال که از انقلاب می گذرد، ارزش تقوا تنها در چهارچوب شعارهای تبلیغاتی معنا می شود و در عمل آن چه در صحنه سیاست – عمدتا و نه تماما – دیده می شود، سوء استفاده از ارزش های دینی برای به دست آوردن قدرت بیشتر و جایگاه مادی رفیع تر است.

سرسنگی ادامه داد: من دکتر محمدرضا عارف را بیش از 20 سال است که می شناسم. حتما به ایشان نیز مانند هر مدیر اجرایی دیگر ایراداتی وارد است، اما چیزی که تا کنون از وی ندیده ام، دروغ گفتن، تهمت به دیگران زدن و استفاده از چتر نظام و دین برای رسیدن به مقام و جایگاه بوده است. برخی به سکوت او ایراد می گیرند؛ سکوت او در برابر هتاکی ها، که بیشتر از عارف جریان اصلاح طلبی و وفاق اصلاح طلبان را نشانه رفته است، خود نشانه‌ای از اخلاق معلم و مدیری است که نخواسته و نمی‌خواهد به هر قیمت – ولو به خاک و خون کشیدن آرمان‌هایش – خود را برتر از دیگران نشان دهد و در این راه به حربه های ناپاکی متوسل شود، که متاسفانه امروز در بین برخی به ظاهر سیاسیون مد روز شده است!

درخواست آیت الله هاشمی رفسنجانی از عارف برای پذیرش ریاست دانشگاه تهران

وی با اشاره به دوران ریاست عارف در دانشگاه تهران در دهه ۷۰ ،گفت: من تقریبا از ابتدای حضور دکتر عارف به عنوان رئیس دانشگاه در دانشگاه تهران افتخار همکاری با ایشان را داشتم. (البته سابقه آشنائی من با ایشان به سال ها قبل تر از این موعد بازمی گردد.) در اوائل دهه 70 به درخواست مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی و بعد از آن به درخواست تعداد قابل توجهی از استادان، مدیران ارشد نظام و مدیران برجسته آموزش عالی کشور، ایشان مسئولیت اداره دانشگاه تهران را پذیرفت. این در حالی بود که بنا به دلایلی در آن مقطع دانشگاه درگیر برخی ناآرامی ها بود و شرایط سختی را هم از نظر علمی و هم از نظر فرهنگی و فعالیت های دانشجویی (مانند فعالیت تشکل های اسلامی و برنامه های سیاسی آن ها) می گذراند.

 سرسنگی در ادامه تصریح کرد: حضور دکتر عارف در دانشگاه و در آن زمانه خاص توانست تاثیرات مثبتی را از خود به جای گذارد. از یک طرف برخی تلاطمات که از قبل به جا مانده بود آرام شد، از سوی دیگر فضای علمی دانشگاه با آرامش و اطمینان کار خود را از سر گرفت، و نیز در حوزه فعالیت های دانشجویی، با توجه به رفتار پدرانه رئیس دانشگاه با تمام گروه های فعال، این فعالیت ها از رشد کمی و کیفی خوبی برخوردار شد. نکته مهم در این زمینه آن بود که به نظرم همه تشکل های سیاسی دریافته بودند که رئیس دانشگاه حاضر نیست تحت هر فشاری از بیرون یا داخل، نقش تشکل های اسلامی را کم رنگ کرده و از دانشگاه، به بهانه ساکت شدن، سیاست زدایی کند.

رابطه خوب عارف با انجمن اسلامی دانشجویان

معاون فرهنگی دانشگاه تهران یادآور شد :تا جایی که من به خاطر می آورم – و همانگونه که آقای دکتر فاتح هم  به تازگی یادآوری کرده اند – در آن زمان رابطه خوبی بین دانشگاه و دوستان انجمن اسلامی برقرار بود. و این موضوع فقط در رابطه با انجمن اسلامی صدق نمی کرد. در آن دوره تلاش می شد تا منویات مقام معظم رهبری در خصوص نشاط سیاسی در دانشگاه عملی شود و همه گروه های سیاسی دانشجویی، فارغ از نوع نگاه، بتوانند برنامه‌های خود را به بهترین شکل برگزار کنند.

برخورد با دکتر طباطبایی قبل از ریاست دکتر عارف صورت گرفته بود

سرسنگی تصریح کرد: ادعای اینکه دکتر سید جواد طباطبایی در زمان ریاست دکتر عارف بر دانشگاه از معاونت پژوهشی دانشگاه تهران کنار گذاشته شده است از اساس کذب است؛ چرا که دکتر طباطبایی در زمان ریاست دکتر عارف در دانشگاه تهران حضور نداشتند و برخورد با ایشان قبل از زمان ریاست دکتر عارف صورت گرفته بود.

دکتر عارف زیر بار درخواست برخی گروه ها برای جلوگیری از تدریس دکتر سروش نرفت

وی همچنین ضمن روایتی از برخورد دکتر عارف با برخی گروه هایی که خواهان جلوگیری از تدریس دکتر سروش در دانشگاه تهران بودند، گفت: اول این که باید یادآور شوم ما درباره دکتر سروش اوایل دهه 70 سخن می گوییم. یعنی زمانی که هنوز به صورت قانونی می توانست در دانشگاه ها تدریس کند و در بسیاری از مجامع علمی با آزادی کامل سخنرانی داشته باشد. اما آنچه که از نظر تاریخی در آن زمان رخ داد این بود که در زمان ریاست دکتر عارف در دانشگاه تهران گروه هایی بنا به تشخیص خود مکررا با بست نشینی در دفتر رئیس دانشگاه خواستار توقف تدریس دکتر سروش در دانشگاه تهران شدند. دکتر عارف در این خصوص ضمن تاکید بر رعایت قانون و حفظ حرمت استادان دانشگاه، زیر بار درخواست این گروه ها نرفت و در آن زمان تدریس دکتر سروش در دانشگاه تهران ادامه یافت. 

استقبال عارف از خاتمی در دانشگاه تهران

سرسنگی همچنین درخصوص ادعایی مبنی بر ممانعت از سخنرانی انتخاباتی سید محمد خاتمی  در دانشگاه تهران در زمان تبلیغات ریاست جمهوری در سال 76 گفت: برخی از ادعاها چنان بی پایه و دور از واقع هستند که حتی پاسخ گفتن به آن ها نیز خطاست! تا جایی که من مطلعم و در جریان نزدیک آن بوده ام، رابطه دوستی بین دکتر عارف و جناب آقای خاتمی به سال های دور بازمی گردد. در دوره ای که دکتر عارف رئیس دانشگاه بودند (قبل از انتخاب شدن آقای خاتمی به عنوان رئیس جمهور) بارها با ایشان به جلساتی رفتیم که آقای خاتمی نیز حضور داشتند  چه جلسات کاری و چه جلسات دوستانه. همواره بین آقای خاتمی و دکتر عارف نوعی دوستی صمیمانه و احترام متقابل برقرار بود و تا آنجا که می دانم کماکان هم چنین رابطه ای وجود دارد. خاطرم می آید دکتر عارف جزو اولین شخصیت هایی بود که برای حضور در دولت از سوی رئیس جمهور وقت انتخاب شد (البته در آن زمان اتفاقاتی بر سر این که دکتر عارف به عنوان وزیر علوم معرفی شود یا وزیر پست و تلگراف و تلفن بوجود آمد، که حکایت خود را دارد و شاید در جایی دیگر اشاره کنم.) . علی رغم این که از همان ابتدای دولت آقای خاتمی تا امروز برخی تلاش کرده اند اینگونه نشان دهند که بین این دو شخصیت اختلافاتی وجود دارد، خوشبختانه چنین چیزی در عمل محقق نشده و این رابطه دوستانه همچنان پابرجا مانده است. در خصوص سخنرانی های انتخابات سال 76 باید بگویم که همه کاندیداهای محترم از جمله جناب آقای خاتمی در دانشگاه تهران و در مسجد این دانشگاه سخنرانی انتخاباتی داشتند و زمانی هم که آقای خاتمی وارد دانشگاه تهران شدند شخص آقای عارف هم به استقبال ایشان رفت.

 مشاور رئیس و مدیرکل وقت روابط عمومی دانشگاه تهران در پایان تاکید کرد : تحریف تاریخ آن هم زمانی که هنوز چندان از آن دور نشده ایم تا بسیاری از وقایع از خاطرمان برود، امر دور از اصول حرفه ای در فعالیت سیاسی است. ضمن این که مردم ما و خصوصا دانشگاهیان و فعالان اجتماعی و سیاسی بیشتر از آن چه که ما فکر کنیم بر حقایق مسلط هستند و زدودن حقیقت از ذهن آگاه آنها به این سادگی که فرض می شود، نیست.